кег
121әңгек — (Алм., Кег.) шұңқыр, ойдым жер. Су тасығанда, ә ң г е к жерге су толады (Алм., Кег.). қ. кәндек …
122әрі барып, бері қайту — (Алм.: Кег., Шел.) соятын малдың семізін әкелмей, арықтауын әкелу. Бұрын байлар үйіне сыйламайтын қонақ келгенде, қойшысына «ә р і б а р ы п, б е р і қ а й т» дейді екен (Алм., Кег.) …
123әрлі — (Ақт., Қараб.; Алм.: Жам., Кег.; Қ орда: Сыр., Жал.) көрікті, жақсы, тәуір. Етікті ә р л і тігетін адамдар бар (Ақт., Қараб.). Мынау бір ә р л і ат екен (Алм., Кег.). Колхозымызда не бір ә р л і мамандар бар Қ орда., Жал.) …
124әрлеу — (Алм., Кег.) ажарлау, өңдеу. Сәудегер етікті ә р л е п өткізген екен (Алм., Кег.). Айдау кезінде жердің бұрыштары, айдамай қалған жерлері болса, екінші қайтадан ә рл е п айдалсын («Қыз. мақташы», 1934, №8) …
125әрсіз — (Алм., Кег.) ажарсыз, өңсіз. Түс кілемнің жібі емес, матасы ә р с і з болып тұр (Алм., Кег.) …
126әтейі — (Жамб., Шу; Өзб., Ташк.; Алм.: Кег., Шел., Нар.; Сем.: Көкп., Ақс.; Шығ.Қаз., Күрш.; Монғ.) әдейі. Жіберген кісі ә т е й і барып, ұ л ы қ т ы ң үйіне түседі (Жамб., Шу). Ол бүркітін көрсету үшін чалды ә т е й і алғызды (Алм., Кег.). Ә т е й і г е …
127әтуерлі — (Алм., Кег.) жақсы, тәуір. Қымыз қазақтың ең ә т у е р л і тамағы ғой, шырағым (Алм., Кег.). қ. әтібірлі …
128әулие ағашқа шығу — (Алм.: Кег., Нар.) мақтану, дандайсу. Оны мақтап қойсаң болды, ол онан сайын ә у л и [е] а ғ а ш қ а ш ы ғ а д ы (Алм., Кег.) …