кил
51ах-вах килү — (итү) Сыкрану, сызлану, зарлану. Гаҗәпләнү, соклану …
52ах-ух килү — Сыкрану, сызлану, зарлану. Гаҗәпләнү, соклану …
53вәкил — 1. Берәр кеше яки оешма кушуы буенча алар исеменнән эш йөртүче, ышанычлы кеше. Ил интересын яклаучы дәүләт хезмәткәре 2. Теге яки бу катламга, төркемгә караган һәм аларга хас сыйфатларны үзендә берләштергән кеше татар сәнгатенең күренекле вәкиле …
54гаң-гаң килү — Яңгырап торган түбән тавыш белән сөйләшү …
55икы-чикы килү — Көлә көлә сөйләшү; чикылдашу …
56илүмә килү — Үзара аралашып, шаулашып мәш килеп йөрү …
57йолт-йолт килү — Ялтырап, җемелдәп тору …
58көялек килү — Берәр яхшы эшнең киресе булу, киресе килеп чыгу сукранма, көялеге килер …
59чыркын-чыркын килү — Уйнау көлү, шаяру (хатын кызга һәм бала чагага карата әйтелә) …
60килим — кил им, а …
